top of page

The Waiting Room

"Ik fotografeerde hen dagen bijna letterlijke iedere minuut van de dag. Volstrekt niets gebeurde. Hun levens leken een wachtkamer. Wachtend tot het onvermijdelijke zich voltrokken had." 
 

In dit project stalkte ik mijn buren wekenlang vanuit mijn huiskamer. Gefascineerd door 'het raam als doorzichtige grens tussen de privé- en de publieke ruimte', wil ik impliciet de vraag centraal zetten waar de grens op ethisch gebied ligt. Het obsessieve karakter van dit project dwingt de kijker tot een gefascineerd kijken naar een onderwerp dat zich van geen kwaad bewust is. Hiermee wil ik mijn publiek verleiden deel te nemen aan een voyeuristisch Hitchcockiaans spel 

​

Onder presenteer ik de dummy en leg ik de totstandkoming van het project uit.
Boven enkele foto's van het project.

 

"I photographed them for days almost literally every minute of the day. Nothing happened. Their lives seemed to be a waiting room. Waiting for inevitable to take place." 

 

In this project, I stalked my neighbors for weeks from the enclosure of my living room. Fascinated by 'the window as the transparent boundary between the private and the public space', I  implicitly want to question where the boundaries lie from an ethical point of view. The obsessive nature of the project forces the viewer to gaze at a subject that has no notion of this gaze. By this, I'm aiming to seduce my public to participate with a voyeuristic Hitchcockian cat-and-mouse game.

​
 

Above is the try-out version of the photobook

bottom of page