top of page

Looking is an Act of Choice

Tijdens de eerste golf van het COVID19 virus, in de lock down, begon ik me af te vragen wat de betekenis is van 'thuis' als een ruimte. Waar en wanneer is een ruimte thuis en wanneer stopt het thuis te zijn?
Voor mij heeft thuis zijn een sterke connectie met privacy; een plek onder de radar van controlerende ogen, een plek waar je ongezien kunt zijn. Dit is niet alleen een individuele vrijheid, maar ook een fundamenteel recht; de basis van een gezonde democratie. In een samenleving waar surveillance in toenemende mate onze levens binnendringt, vroeg ik me af of het mogelijk was een counter-strategie te ontwikkelen door vrijwillig de breekbare grenzen tussen de publieke en de privé-ruimte op te heffen.

​

​

Met  de documentatie van mijn 2020 performance-installatie combineer ik sociopolitieke vraagstukken met persoonlijke reflectie via de vorm van het video-essay. Met dit essay wil ik Warhols anti-film 'Sleep' in het rijk van de surveillance art  brengen en de machtsbalans tussen kijker en bekekene opschudden. Kijken is een actieve keuze en daarom is de kijker medeplichtig,

​

bottom of page